نوشته شده توسط: شهزاد شاه عباسی
زمان پادشاهی منوچهر برای پایان دادن به اختلاف مرزی بین ایران و توران مقرر شد که تیری از مازندران یا از فراز دماوندکوه پرتاب کنند و آن تیر هرجا که بر زمین افتاد مرز ایران و توران باشد.
آرش که از بهترین کمانگیر ها بود قبول می کند که این تیر را پرتاب کند موقع انداختن تیر همه ایرانی ها چشم دوخته به آرش هستند و او که همانند همه ایرانیهای ان زمان دل پاک و ایمانی استوار داشته با خدای خود به نجوا می پردازد و از علاقه ای که به ایران داشت تمام قدرت و نیروی خود را به کار می برد و تیر را می اندازد. تیر راه می پیماید و به درخت گردوئی می خورد.این چنین میشود که حتی یک وجب از خاک ایران به دست تورانیان نمی رسد.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
